Het leven van een muzikant gaat niet altijd over rozen. Zeker in de beginfase niet. Doorbreken binnen de Nederlandse muziekindustrie is nog niet zo makkelijk. Dat hebben ook de jongens van Go Back To The Zoo ervaren blijkt wanneer redacteur Mariëlle een kopje koffie met ze drinkt nadat ze de vernieuwde V&D in Leiden hebben geopend met een etalage-optreden.
De heren van Go Back To The Zoo begonnen de band toen ze midden in hun studie zaten en de kost verdienden met hun bijbaantjes. Optreden deden ze er gewoon naast. Zo vaak mogelijk op zoveel mogelijk verschillende plekken. Hoe meer hoe beter. En om zichzelf op de kaart te zetten als artiesten stuurden ze hun ep naar iedereen die ze konden bedenken die ook maar iets met muziek te maken heeft. Ze kregen het steeds drukker met optreden, zeker nadat ze huisband waren bij De Wereld Draait Door, totdat het niet meer te combineren was met bijbaantjes en studie. Dus dat zeiden ze op. Een onzeker moment, want het moet dan allemaal wel goed gaan. Hoewel ze zich daar niet zoveel zorgen over maakten, want gelukkig was daar oom IBG die in hen “investeerde”. En als ze niet van de muziek konden leven, konden ze altijd nog postbode worden, vertrouwden ze Mariëlle toe.
Vooral de eerste drie jaar was het meer toeleggen op de band dan er geld mee verdienen. Niet letterlijk dat ze geld moesten betalen om ergens te mogen optreden. Maar als je bijvoorbeeld bij de radio speelt, dan krijg je er geen geld voor. Dat is puur om jezelf te promoten. Maar er wordt ook niks vergoed. Het geld voor reiskosten en dergelijken kwam allemaal uit hun eigen portemonnee.
Gelukkig hoeven ze zich over die kopzorgen niet meer druk te maken, want ze kunnen van hun optredens leven. “Rijk zullen we er niet van worden, maar we kunnen er wel van leven”. En of ze van die sterrenstatus arrogant worden? Nee, helemaal niet! Ze zijn super relax. Al betrappen ze zichzelf er wel eens op dat ze zeggen “hallo, weet je wel wie ik ben”? zullen ze daar nooit misbruik van maken. “Dit zeggen we alleen in noodsituaties, bijvoorbeeld als we moeten optreden en de bewaking ons niet naar binnen wil laten, omdat hij ons niet kent. En zeg nou zelf, we zien er eerder uit als een stel zwervers dan als artiesten.”
Q: Ben jij ook fan?
