We moeten er na een tijdje allemaal weer aan geloven: een bezoekje aan de kapper. De dode puntjes eraf zodat je haar weer mooi valt, en eventueel zelfs een nieuw model of een nieuw kleurtje. Klinkt leuk, maar het is niet voor niets dat we het altijd een beetje uitstellen…
Afgelopen mei liet ik mijn halflange haar (tot net onder mijn schouders) afknippen tot op mijn schouders. Daar heb ik tot op de dag van vandaag gelukkig nog geen spijt van gehad, want hoewel ik het leuk vond om eens een keer niet degene met het kortste haar te zijn (wat was dat toch altijd vroeger, dat er een rangorde werd opgesteld aan de hand van de lengte van je haar?) ben ik eruit dat ik toch wel degelijk een short-hair-kind-of-girl ben. De verzorging van lang haar is mij teveel gedoe (douchen duurt al lang genoeg) en op die manier flatteert het me ook niet extreem. Dus, voor mij geen Rapunzelhaar: ‘kort’ haar vind ik prima.