Inspirerend boek – Ja maar… huh?! van Berthold Gunster

Voorafgaand aan dit artikel wil ik even zeggen dat dit geen zweverig stuk gaat worden of dat ik jullie even zal vertellen dat en op welke manier je je leven moet veranderen. Nee, ik wil enkel een heel inspirerend boek dat ik op dit moment aan het lezen ben met jullie delen en wie weet komt het net als voor mij ook voor jou wel op het goede moment en kun je er iets mee. Aangezien ik van nature helaas niet in alle opzichten superoptimistisch ben is dit echt een boek voor mij en komen er veel dingen heel bekend voor. Ja maar… huh?! gaat over de omslag van het denken in problemen naar het denken in mogelijkheden dus van ‘ja-maar…‘ naar ‘ja-en...’. Natuurlijk is dat makkelijker gezegd dan gedaan en is het lang niet zo simpel als het klinkt maar echt, het kan je leven er een stuk leuker uit laten zien!

Het eerste boek van Berthold Gunster Ja-maar, wat als alles lukt uit 2005 werd een bestseller en heeft ertoe geleid dat hij nu voor de overheid en diverse grote bedrijven als Albert Heijn, ABN Amro, Shell en Unilever trainingen en workshops over cultuur, communicatie en leiderschap verzorgt en inmiddels meer dan 275.000 mensen in binnen- en buitenland inmiddels een Ja-maar trainingsprogramma hebben gevolgd.

Heel in het kort gaat de Ja-maar filosofie over de overgang van een ‘ja-maar’ naar een ‘ja-en’ manier van denken, dus van het denken in problemen, beperkingen, bedreigingen en leeuwen en beren op de weg naar het denken in mogelijkheden, een proces dat omdenken wordt genoemd. Hoeveel mensen doen niet aan het bekende ja-maar denken en hoe vaak hoor je niet: ja maar wat als het niet lukt?, ja maar wat als ik het niet kan, ja maar wat als er dit of dat gebeurd, ja maar waarom zou het nu wel lukken, de vorige keer lukt het toch ook niet? Het boek is opgedeeld in drie delen: Deel 1 Handbagage, Deel 2 Op reis en Deel 3 Tot slot. Alle drie de delen zijn vervolgens ook weer opgedeeld in zogenaamde strategieën en zo leidt het boek je dus als het ware stap voor stap langs verschillende facetten van het leven en het omdenken.

Grappig extraatje is de pagina waarop wordt geadviseerd dit boek op je nachtkastje te leggen en dat de opbouw ervan is aangepast naar de leesstijl van de gemiddelde mens.

De bladzijde daarna met de rode ja-maar en de blauwe ja-en spreuk vind ik zelf heel inspirerend en echt iets om over na te denken.

Het fenomeen vastdenken en omdenken wordt in het boek aan de hand van een soort woordenboek omschrijving uitgelegd, met wederom vastdenken in het rood en omdenken in het blauw.

De eerste stap naar het omdenken is de destructie: van ja-maar naar ja-en als het ware afscheid nemen van je vastgeroeste meningen en oordelen en een probleem tot feiten deconstrueert. De tweede stap is vervolgens deze feiten vertalen naar mogelijkheden. Het hele proces van omdenken is natuurlijk een behoorlijke grote verandering en zal niet zonder slag of stoot gaan. Het kost dan ook veel geduld, uithoudings- en doorzettingvermogen en vertrouwen om je uiteindelijke doel te bereiken.

Zoals ik hierboven al zei bestaat het boek uit 15 strategieën en kies jij als lezer uiteindelijk de strategie die het beste bij jou en je proble(e)men past. Iedere strategie wordt aan de hand van voorbeelden uitgelegd wat deze nhoudt en waar het betrekking op heeft: liefde, werk, strijd en spel.

Bovenaan ieder nieuw strategie hoofdstuk staat een inspirerend citaat om over na te denken en ik heb er hier echt al heel wat mooie van tussen zien staan.

Bij het lezen van de verschillende strategieën en hoofdstukken denk je misschien eerst: waar gaat dit in godsnaam heen, maar hoe verder je in het boek komt hoe duidelijker alles wordt. Het is juist goed dat dit boek is ingedeeld in verschillende strategieën en delen, zo kan iedereen zichzelf wel ergens in herkennen en zijn eigen strategie en doel bepalen.

Aan het einde van het eerste deel volgt er een soort korte samenvatting en daar staan heel wat mooie wijsheden bij waarvan er een aantal zeker op mij van toepassing zijn zoals het stoppen met vastdenken, het accepteren van de realiteit en het leren leven met stress en instabiliteit.

Ergens vorig jaar heb ik ook The Secret gelezen, wat qua manier van denken wel enigszins op de Ja-maar filosofie aansluit. Zo denken The Secret en Ja-maar allebei in mogelijkheden en uitdagingen en is het idee erachter dat het op een positieve manier bekijken van dingen alleen maar dingen geeft. Toch vind ik deze Ja-maar methode uiteindelijk voor mij effectiever werken, ik denk vooral omdat het wat meer grijpbaar en concreter is. The Secret kan op mij nog wel eens wat zweverig overkomen en ergens geloof ik ook wel dat dingen je lukken als je het maar wil, maar toch geeft de Ja-maar filosfoie net wat meer handvaten om de manier van denken daadwerkelijk in je dagelijks leven toe te passen.

Voor mij zijn de kernwoorden van de ja-maar filosofie vooral het accepteren van dingen die je simpelweg niet kunt veranderen en het zien van mogelijkheden en uitdagingen in problemen en me daar niet van de wijs door te laten brengen. Zo kan ik als voorbeeld noemen het feit dat ik na vele (mislukte) operaties en een hoop pech nu uiteindelijk een knieschijfprothese heb. Tot een tijdje geleden was ik daar nog heel opstandig over en had ik de neiging boos te zijn op alles en iedereen dat ermee te maken heeft (gehad). Ja, ik kan veel dingen niet meer en het is klote dat ik de rest van mijn leven met dat ding rond moet lopen en er rekening mee moet houden, maar op een gegeven moment zag ik in dat deze houding me weinig op ging leveren. Verandert het iets aan de situatie en aan alles wat er gebeurd is en fout is gegaan? Nee. Word ik er gelukkiger van als ik steeds maar in het verleden en alle lichamelijke toestanden blijf hangen? Nee. Gaat het me helpen te zwelgen in zelfmedelijden en continue te concluderen dat ik zo’n beetje de enige op zo’n jonge leeftijd met zo’n prothese ben? Nee, niet echt.

Nu ik dit zo opschrijf klinkt het vrij makkelijk maar geloof me, dat is echt een proces waar je doorheen moet. Ik kan me beter bedenken en realiseren wat ik allemaal nog wel kan met deze prothese en het allerbelangrijkste: zonder de pijn (in ieder geval veel minder) die ik eerder had. Zo had ik vorig jaar nooit kunnen bedenken dat ik nu 2 à 3 keer per week naar de sportschool ga en daar eigenlijk nog heel veel kan doen! In principe heb ik daar het omdenken al een beetje toegepast: ik heb van het probleem knieschijfprothese een feit en daarna een mogelijkheid en uitdagiging gemaakt en ik kan je vertellen: dat voelt echt zoveel beter!

Q: Wat denk je, zou de ja-maar filosofie iets voor jou kunnen zijn? Hoe staat het met jouw vast- en omdenken? En ben jij een pessimist of juist een optimist?

Volg By Sjanty ook via Facebook, Bloglovin & Twitter!