Mijn favoriete tassen

Tassen zijn lange tijd echt een soort serieuze verslaving van me geweest en het heeft dan ook niet veel gescheeld of ik werd door mijn bloedeigen familie hoogstpersoonlijk bij een afkickkliniek  aangemeld voor koopverslaafden. Nu heb ik het ‘geluk’ dat ik een beetje een fasen-mens ben en dat ook deze verslaving slechts van tijdelijke aard was. Anno 2012 is het ergste leed wel geweken, sterker nog: ik heb dit jaar nog geen nieuwe tas gekocht, hoe vind je die! Als ik echt álle tassen had bewaard die ik in mijn bestaan heb gekocht had ik inmiddels wel een winkelketen kunnen beginnen, dus een paar weken geleden heb ik (het zij met pijn in mijn hart) afscheid genomen van een paar exemplaren. Gelukkig heb ik er nog genoeg overgehouden en mijn favorieten hiervan zie je vandaag!

Ik zal niet met naam en toenaam hoeven te vertellen wat mijn favoriete tassenmerk is, want dat zal je in dit artikel misschien wel tot vervelens toe duidelijk worden. Mijn überfavoriete Friis & Company (en dat is één) is deze stoere tijgerprint, die ik kocht bij een winkeltje in Woerden dat tot mijn grote vreugde (en tot verdriet van mijn bankrekening) Friis verkoopt. Nadat ik deze tas eenmaal gespot had ben ik in mijn lunchpauzes denk ik nog zo’n 20 keer het winkeltje binnengelopen en de 21ste keer besloot ik dat het genoeg was geweest en dat hij met mij mee zou gaan. Hoppa!

Behalve het een (misschien een tikkeltje foute) tijgerprintje vind ik ook de details van deze tas erg leuk, zoals het naamplaatje met de diamantjes op de voorkant en de tekst met de sierlijke tierelantijntjes aan de binnenkant.

Een beetje jammer is dat de hengsels van de tas inmiddels bijna door midden zijn en ik ‘m daarom eigenlijk niet meer durf te gebruiken. Ik weet niet of het nou pure pech is of dat het toch een beetje aan mij ligt, maar ik heb nu al meerdere Friis & Company tassen getroffen die het binnen wel heel korte tijd min of meer hebben begeven…

Dit is zonder twijfel de allergoedkoopste tas die ik heb, hij heeft me niet meer dan een euro of vier gekost bij de Primark. Samen met deze zwarte kocht ik toen ook een witte shopper met een schattig zwart strikje en zwart/witte stippeltjes aan de binnenkant, maar daar heb ik vorige week min of meer gedwongen afscheid van moeten nemen omdat mijn moeder besloot dat het écht niet meer kon (de kleur van de tas was inmiddels verandert van wit naar zwart). Dit zwarte tasje met krokodillen leren motiefje is verder niet heel speciaal, maar ik ben denk ik toch vooral weer gevallen voor het tijgerprint stofje aan de binnenkant.

Je kunt dit tasje zowel aan je hand als schuin over je schouder dragen met het koord dat er los bij zit. Aan de zijkant van het tasje zitten ook nog twee kleine, handige vakjes die aan de binnenkant ook van tijgerprint zijn voorzien.

Deze tas sleep ik op dit moment met me mee en is ook van, jawel, Friis & Company. Ik schat dat ik deze al een jaar of twee in m’n bezit heb en ik weet nog wel dat ik ‘m voornamelijk kocht vanwege hét bruine Friis & Company printje dat het heeft. Die vlek in het midden zal ik ook meteen even verklaren, dit is het restant van een shit-ik-heb-mijn-flesje-niet-goed-dichtgedaan ongelukje, dat mij ieder jaar wel zo’n vier keer per jaar gebeurt.

Het is verder een hele fijne tas, die ik een beetje uit het oog verloren was maar weer helemaal teruggevonden heb. Een nadeel waar ik me wel steeds meer en meer aan begin te irriteren is dat deze tas bij mij altijd in een soort grabbelton verandert en dat ik er nooit, maar dan ook nóóit iets in kan vinden omdat m’n telefoon, sleutels en agenda iedere keer weer op miraculeuze wijze naar de zijkanten verdwijnen…..

Dit is mijn meest recente Friis & Company aankoop geweest en deze kocht ik vorig jaar zomer online, ik heb alleen werkelijk waar geen idee meer waar dat geweest is. Op het plaatje leek het een beetje op zo’n Hèrmes bag knock-off waar ik al jaren van loop te kwijlen maar toen hij bij me bezorgd werd bleek het modelletje toch wel een tikje anders te zijn. Omdat ik dan toch een beetje te lui ben om de tas dan weer helemáál terug te sturen en geen zin heb in gedoe met geld terugstorten heb ik ‘m gewoon lekker gehouden.

Behalve de kleur vind ik vooral de details, zoals de tekst aan de binnenkant (jawel, ook deze heeft een ongelukje gehad) en het sleuteltje waarmee je ‘m op slot doet wel heel leuk. Helaas heeft deze tas voor mij ook wel een nadeel en dat is dat de vorm en het model er op één of andere manier een beetje uit is, hij zakt als het ware helemaal in als je er weinig in hebt zitten. Tja, dan zit er niks anders op dan ‘m maar lekker vol te stoppen, haha.

Dan eindelijk géén tas van Friis, maar van Café Moda. Volgens mij hangt er niet echt een merk aan, maar hoewel al die Friis tassen dit wel een beetje tegenspreken vind ik dat ook helemaal niet zo boeiend. De keuze voor deze kleur is eigenlijk gebaseerd op het feit dat ik toen nog geen grijze tas had en ja, dát kan natuurlijk niet. Nu vind ik dat ik op zich wel een ander en wat leuker kleurtje had kunnen kiezen, maar daar is weinig meer aan te doen.

Ik heb deze tas het afgelopen half jaar zo’n beetje onafgebroken bij me gedragen, maar dan ben ik ‘m ineens zat en dus heeft hij inmiddels plaatsgemaakt voor een ander. Van Friis, ja.

Dit is voor mij echt typisch een tas voor de zomer en associeer ik dan ook altijd meteen met zon, zee, strand, terrasjes, zwembad en ohhhh kortom: zomer! Het is echt wel een behoorlijke big bag, maar dat is voor iemand als ik die altijd haar halve inboedel met zich meezeult helemaal niet erg.

De kleur van deze tas is misschien alles behalve zomer, maar dat maken het strikje en de witte details wat mij betreft helemaal goed. Waar ik af en toe wel he-le-maal krankzinnig van word is het strikje dat ik zo’n 330 keer op een dag moet strikken, maar tussen de regels door proef je vast wel dat ik dat met veel liefde doe.

Wow, deze tas heb ik echt al for-ever, dat is ook wel te zien aan de stof aan de binnenkant die helemaal losgerafeld en kapot is. Gelukkig is aan de buitenkant niet te zien dat ik ‘m al een tijdje heb, want dit is zo’n tas die gewoon heel lang mooi blijft. Nu ik ‘m weer uit m’n kast tevoorschijn heb getoverd heb ik meteen zin om ‘m weer te gaan dragen!

Ik vind deze tas op één of andere manier wel een chique uitstraling hebben met het zwarte lakleer en de goudkleurige gespen en details en is wel iets om mee te nemen naar een zakelijke afspraak.

Q: Van wat voor soort tassen houd jij? Heb je er veel of is jouw verzameling bescheiden?