Column: sleep is a bitch

Door Hester – Hester is een 14-jarige scholier en blogger op www.hesterly.nl. Ze is gek op haar Noorse Boskat, onlosmakelijk verbonden met haar mobiel en een echte chocoholic. In deze wekelijkse column schrijft ze graag over alle fenomenen uit haar leven waarmee ze de spot kan drijven – inclusief zichzelf.  

Je kent ze vast wel: van die vriendinnen die op de meest ongelegen momenten binnen komen vallen, maar er niet zijn als je een verjaardagsfeestje geeft. En als je dan wel een keer een vaste afspraak met haar maakt, heb je er in eerste instantie helemaal geen zin in dat ze komt, maar als ze er eenmaal is, wil je eigenlijk niet meer dat ze weg gaat. Oh, en áls ze dan een keer contact met je zoekt op Facebook of door je te bellen, dan zit je eigenlijk altijd iets te doen waar je eigenlijk al helemaal geen zin in had (schoonmaken, huiswerk doen) en dan vecht je er eerst nog tegen, door te zeggen dat je geen tijd hebt, maar ach… sociale contacten zijn ook belangrijk, toch?

Zo’n relatie heb ik met slaap. Ik ben in eerste instantie gek op slapen, gek op het buitensluiten van de wereld door mijn ogen dicht te doen om vervolgens helemaal ontspannen en ingegraven in mijn dekbed in slaap te vallen. Maar af en toe kan ik die ‘slaap’ wel wat doen. Als ik een immens lange to do list heb die waarschijnlijk mijn hele dag gaat opslokken of als ik wil dat leuke dingen langer kunnen duren en niet ruw onderbroken moeten worden door de nacht. Ik bedoel, af en toe is het gewoon zéér onhandig dat je ergens mee bezig bent en er volop in zit en dat je dan moet gaan slapen, omdat je lichaam moe is. Kan je niet gewoon een snoertje in je oor pluggen, om vervolgens het andere eind in een stopcontact te steken en zó op te laden? Jammer genoeg is dit volgens mij geen optie. Nou ja, je kan het proberen, maar ik heb geen hoop op een goede afloop.

Slaap is ook irritant als ik op maandagmorgen 6:36 gewekt word door een of andere radiopresentator

Slaap is ook irritant op maandag(- en dinsdag-, woensdag- en donderdag-)morgen 6:36. Dan word ik namelijk ruw uit mijn slaap gewekt door een of andere radiozender waarvan ik de naam niet weet omdat ik hem telkens weer per ongeluk telkens verzet door aan het verkeerde wieltje te draaien. Alles is beter dan die rotte piepwekker die ik tot een paar jaar terug nog had, maar ook hiervan word ik nooit echt blij. Gelukkig heb ik de gave redelijk snel wakker te kunnen worden, maar ook voor mij zijn de eerste paar minuten nooit fijn. Het is algemeen bewezen dat pubers (al heb ik een hekel aan die benaming) gewoon een verschoven slaapritme hebben, dus kunnen we dan niet iéts later beginnen? En als we toch bezig zijn: ook iets eerder klaar zijn?

Want ook op school is het af en toe vechten tegen de slaap. Knikkebollen vind ik prima als het in de auto is op weg naar Verweggistan, maar als ik onder een les zit die ik later nog terug moet kunnen vertellen, wordt het lastiger. Als slapen dan toch moet, waarom is het dan niet gewoon met een knopje weg te krijgen – en ’s avonds met een knopje te activeren? I guess sleep just really is a bitch: irritant en egoïstisch, maar als het erop aankomt onweerstaanbaar. Zzz…

Herken jij je hierin? Of heb je nooit problemen met sla(a)p(en)?

Bron afbeelding