Column: de haat-liefdeverhouding met mijn regenpak

Door Hester – Hester is een 14-jarige scholier en blogger op www.hesterly.nl. Ze is gek op haar Noorse Boskat, onlosmakelijk verbonden met haar mobiel en een echte chocoholic. In deze wekelijkse column schrijft ze graag over alle fenomenen uit haar leven waarmee ze de spot kan drijven – inclusief zichzelf.

Met het feit dat ik in Nederland leef, heb ik absoluut geen problemen. Ik ben geen type dat het liefst alle continenten af zou reizen om er vervolgens eentje te kiezen om naartoe te verhuizen; nee, Nederland vind ik prima. Lekker welvarend en goed geregeld en ik ben volgens mij ook een van de weinige jongeren die geen aversie tegen de taal heeft. Maar dit alles neemt niet weg dat ook ik wel eens mopper op Nederland. Als de regen weer eens met bakken uit de hemel komt, bijvoorbeeld. Nou vind ik dat op zich niet zo’n enorm probleem, want hoewel ik liet weten dat ik een hekel aan de kou heb, vind ik een plensbui hartstikke gezellig als ik lekker binnen zit of, nog beter: de garagedeur nét achter me dichttrek nadat ik ben thuisgekomen. Als het 24/7 lijkt te regenen wordt dit alles al een stukje vervelender, maar als het rond half 9 of half 4 regent, vind ik er helemaal niets meer aan. Most of the time zit ik dan namelijk op de fiets richting school of huis, en als er één ding is dat irritatie bij me opwekt, dan is het wel fietsen met de regen in je gezicht. Met ogen die opeens vijf keer per seconde knipperen zie je namelijk niets meer, en probeer dat knipperen maar eens te stoppen… Het lukt je niet, kan ik je vertellen.

Gelukkig voor mijn schoenen, broek, jas en haar is er een waterafstotende oplossing voor de regen bedacht, genaamd regenpak. Op de basisschool was het echt not done om dat ding aan te trekken, maar tegenwoordig maal ik er niet meer om. Er zijn mensen die een uur moeten fietsen naar mijn school en dan ga je het echt niet zonder doen, dus regenpakken genoeg aan de kapstokken op mijn school op een regenachtige dag (heerlijke geuraroma’s brengt dat ook altijd met zich mee zeg, ugh…). Toch blijft het altijd een beetje vervelend als je hem aan moet trekken, want ik bedoel: fietsen in zo’n enorm warm (wat is dat toch met regenpakken?), te groot, kabouteraandoend en kortom onflatterend pak heeft nog nooit tussen iemands hobby’s gestaan. Bovendien kan ik dan amper meer opzij kijken en ook praten op de fiets gaat niet meer, want al het geluid wordt gedempt. De rest van de nadelen kun je denk ik zelf wel invullen.

… het geluid van regen tikkend op je capuchon geeft je het knusse gevoel van met regen in een tentje zitten

Maar aan de andere kant is een regenpak ook weer niet zó erg. Elke keer als ik naar buiten loop en regen signaleer, ben ik toch altijd weer blij dat dit setje in een plastic tasje achter op mijn fiets op me wacht. En het geluid van regen tikkend op je capuchon geeft je het knusse gevoel van met regen in een tentje zitten. Bovendien doet het zijn werk gewoon supergoed: zodra ik van de fiets af kom ontdoe ik me van het gewaad en zie ik er nog net zo fris en fruitig uit als toen ik wegging. Bang om herkend te worden hoef je ook niet te zijn, want als er alleen maar een hoofdje tussen al het zwart en blauw uit piept, legt niemand de link met jouw uiterlijk. Deze voordelen realiseerde ik me toen ik aan het eind van een schooldag mijn regenpak weer mee wilde nemen van de kapstok. Blijkbaar dacht iemand net zo positief over mijn regenpak als ik net deed, want mijn regenbroek zal vanaf heden iemand anders dienen. Expres of niet expres, ik zal ‘m missen… en snel vervangen, want zonder kan ik inmiddels niet meer!

Gebruik jij vaak een regenpak? Doe je dat met plezier of vooral met veel tegenzin?

Bron afbeelding