Column: een camera en… meer

Door Hester – Hester is een 14-jarige scholier en blogger op www.hesterly.nl. Ze is gek op haar Noorse Boskat, onlosmakelijk verbonden met haar mobiel en een echte chocoholic. In deze wekelijkse column schrijft ze graag over alle fenomenen uit haar leven waarmee ze de spot kan drijven – inclusief zichzelf.

Ruim een week geleden stond ik opeens, zomaar, toevallig, in de MediaMarkt op de afdeling spiegelreflexen. Oké, zo toevallig was het niet, want ik was er al zeker van dat ik er eentje ging kopen, maar mijn moeder stelde opeens voor even langs te rijden op weg naar huis. Nog een beetje overdonderd en zonder uitgebreid vooronderzoek stond ik dus tussen de Canons en Nikons. Negen van de tien keer poeier ik verkopers die vragen of ze je ‘ergens mee kunnen helpen’ vriendelijk af, omdat mijn hersenen vaak stoppen met denken als er iemand van die winkel op mijn vingers staat te kijken hoe ik beslissingen neem (of niet neem, aangezien dat dan niet meer lukt), maar deze keer zei ik dus maar ja. Ik legde een beetje uit wat ik wilde, vroeg naar het verschil tussen Canon en Nikon, vertelde dat ik een uitklapschermpje wilde en dat mijn voorkeur als het toch niets uitmaakte uitging naar Canon.

Mijn ondeskundigheid op het gebied van spiegelreflexen probeerde ik te verdoezelen door meer van dit soort intelligente vragen te stellen en opmerkingen te maken; helaas kwam mijn ware aard alsnog aan het licht toen ik een camera in handen had en vroeg hoe ik moest zoomen. Alsof het hele idee van een spiegelreflex niet is dat je aan de lens moet draaien… Nouja, dan hoefde ik thuis in elk geval alleen nog maar de aan- en uitknop en zo’n vijftien andere knopjes en klepjes uit te vogelen voor ik ermee aan de slag kon. Want ja, hoewel mijn hersenactiviteit wat betreft beslissingen nemen dus op 43% draaide door de verkoper, is het me wel gelukt te kiezen. Ik ging voor de Canon EOS 600D, die in de – tijdelijke, hij wist niet tot hoelang ‘ie nog duurde – aanbieding was met een losse lens erbij voor minder geld.

… helaas kwam mijn ware aard alsnog aan het licht toen ik vroeg hoe ik moest zoomen

Blij dat ik van die opgave verlost was, liep ik richting zijn computer om een bon te maken. Zei u wat, meneer? Oh, ik moest blijkbaar nog wel UV-filters hebben. Twee, want ik had twee lenzen. En een extra accu was ook wel érg handig volgens hem. En een tas, want als je twee filters en een accu kocht, kreeg je de tas voor de helft van het geld! Is dat niet geweldig. Oh, en een geheugenkaart moest ook nog even. Zo. Mevrouw, wilt u nog een verzekering? U betaalt nu maar €10, en dan over een week nog €75. Voor drie jaar en dan nog eigen risico van dit en dat en… In mijn hoofd zag ik een bordje omhoog springen met de melding ‘LET OP! De overstroming Keuzes valt binnen’. Ik besloot alles maar te nemen, behalve de verzekering, nam een briefje mee voor een afgeprijsde fotoworkshop en liep richting de betaalkassa. Een kwartier later stond ik buiten – eindelijk.
Tegen de tijd dat ik al automatisch aan de lens van de compactcamera van mijn ouders wilde draaien, wat maar een paar dagen later was, kwam mijn moeder binnen met het MediaMarkt foldertje in haar hand. Precies dezelfde kit stond er nu in voor €70 minder. Pardon, wát nou tijdelijke aanbieding? Na een kort telefoontje en de volgende dag een bezoekje, was ik weer €70 rijker. Alleen een beetje jammer dat de doos al bij het oud papier lag en ik dus geen Canon cashback meer kan vragen, maar die ’tijdelijke aanbieding’ ben ik toch maar mooi te slim af geweest. Nu u weer, meneer.

Wat heb jij wel eens ‘aangesmeerd’ gekregen?

Bron afbeelding