We moeten er na een tijdje allemaal weer aan geloven: een bezoekje aan de kapper. De dode puntjes eraf zodat je haar weer mooi valt, en eventueel zelfs een nieuw model of een nieuw kleurtje. Klinkt leuk, maar het is niet voor niets dat we het altijd een beetje uitstellen…
Afgelopen mei liet ik mijn halflange haar (tot net onder mijn schouders) afknippen tot op mijn schouders. Daar heb ik tot op de dag van vandaag gelukkig nog geen spijt van gehad, want hoewel ik het leuk vond om eens een keer niet degene met het kortste haar te zijn (wat was dat toch altijd vroeger, dat er een rangorde werd opgesteld aan de hand van de lengte van je haar?) ben ik eruit dat ik toch wel degelijk een short-hair-kind-of-girl ben. De verzorging van lang haar is mij teveel gedoe (douchen duurt al lang genoeg) en op die manier flatteert het me ook niet extreem. Dus, voor mij geen Rapunzelhaar: ‘kort’ haar vind ik prima.
… toch plofte ik op de afgesproken tijd braaf op de stoel om me te laten verdwijnen onder zo’n sexy zwarte acpe
Door de paar extra centimeters van de afgelopen maanden stond mijn haar hinderlijk genoeg elke dag vrolijk half naar binnen en half naar buiten gekruld, waardoor ik alle eigenwijze plukjes elke morgen met de stijltang te lijf moest gaan. Dat is voor mij altijd het teken dat ik weer eens een afspraak moet maken voor een touch up, dus ik was maar wat blij toen de afspraak met de (thuis)kapper stond. Het zal je vast niet vreemd voorkomen als ik zeg dat het de laatste paar dagen eigenlijk wel oké zat, zoals dat altijd gaat. Toch plofte ik op de afgesproken tijd braaf op de stoel om mijn outfit van die dag vervolgens te laten verdwijnen onder zo’n geweldige zwarte cape.
Een halfuurtje later en een aantal grammen haar minder kon ik eindelijk even aan mijn teen kriebelen – ik krijg standaard ergens jeuk als ik bij de kapper zit… – en het resultaat bewonderen. Hoewel ik dus geen meisje ben dat verknocht is aan haar lange lokken en er nog geen centimeter van kan missen, was dit wel iets korter dan verwacht. Mijn kapster had er blijkbaar zin in en gezien het feit dat mijn haar ook nog eens altijd heel erg lelijk zit na het knippen (naar buiten gedraaid, en dat is héél lelijk bij mijn kapsel), realiseerde ik me weer waarom ik niet zo graag naar de kapper ga. De onflatteuze, zwarte draculacape, de koude plantenspuit, de haarklippen die zomaar ergens in je haar worden gestoken en dan hebben we het nog niet eens over alle mogelijke instrumenten gehad. Niks tegen mijn kapster, maar ik ga toch echt pas weer als het nodig is… En dat zal deze keer wel even duren!
Ga jij graag naar de kapper of stel je het ook altijd een beetje uit?
Bron beeld: WeHeartIt
2 reacties op “Column: een bezoekje aan de kapper”
Ik ben mijn kapsel aan het laten groeien en ga er nu alleen maar voor de punten er naar toe!
Happy Friday 😉
Ik ga niet graag naar de kapper omdat ze vooral durven teveel lokken nemen om mijn bliss/frou-frou te knippen.
En ook ga ik niet graag omdat het zo duur is.