Categorieën
Columns

Column: let’s take a shower (for an hour)

Niets is lekkerder dan om aan het eind, of juist aan het begin van de dag lekker onder de douche stappen om zo schoon je bed in te gaan of de dag fris te beginnen. FemmeMagazine’s Hester heeft alleen soms wel wat troubles met douchen die jullie vast niet onbekend in de oren zullen klinken…

run, run her kiss is a vampire grin.

Ik houd van het warme water, vind het een heerlijk gevoel om mijn vette haar schoon te wassen en vind het minstens net zo leuk om mijn gezicht te scrubben of te voorzien van een maskertje, maar ik heb nooit zin om onder de douche te springen. Zeker in de winter doe ik alles liever dan mezelf uitkleden (koud) om er vervolgens een kop met nat haar voor terug te krijgen (nog kouder) en hoe leuk ik het ook vind om mijn make-up er ’s morgens op te doen, het eraf halen voor ik onder de douche spring vind ik standaard een pokkeklusje. Vandaar dat ik liever nog even neerstrijk achter mijn laptop, dan dat ik daarmee begin. Als ik na tien slinkse blikken op de klok onderin mijn beeldscherm besluit dat het tóch maar eens tijd is voor een douche, omdat mijn haar morgen anders als een kraaiennest zit omdat het nog niet droog was toen ik ging slapen, sleep ik mezelf richting badkamer. Vaak zoek ik een full album van Katy Perry, Miley Cyrus of een andere zanger(es) – ik ben niet zo kieskeurig – op op mijn iPhone, om die vervolgens op de wasmachine te leggen voor wat vocale ondersteuning.

Categorieën
Columns

Column: Zwarte Pieten & witte chocoladekruidnoten

Over een week is Sinterklaas het land alweer uit, vliegen de kruidnoten met korting de winkels uit en heb jij de tijd om je gedichten nog eens goed te bestuderen. Voor het zover is wil FemmeMagazine’s Hester nog een ding met jullie bespreken…

‘Ongeveer elke columnist(e) heeft er ondertussen al over geschreven en het is een actueel nieuwsonderwerp: Zwarte Pieten.’ Een zin die ik pas ongeveer op deze manier op de tv hoorde voorbijkomen en die mijn oren deed spitsen. Natuurlijk bepaalt die man (ik heb geen idee meer waar ik het gehoord heb, maar ik gok erop dat het een man was) niet waar ik over schrijf, maar misschien is het toch wel aardig om ook een poging tot een zwartepietcolumn te wagen. Vandaar deze titel en inleiding.

Categorieën
Columns

Column: schuifspeldjes & lippenbalsems

Als vrouw kun je nooit ‘zomaar’ de deur uitgaan. Er zijn een paar essentials die je altijd bij je moet hebben, maar het is dan wel zo handig dat je ze gewoon in één keer kan vinden… En dat is niet altijd het geval.

Deze twee dingen hebben op het eerste gezicht misschien niet zo heel erg veel met elkaar gemeen, daar ben ik me van bewust. Maar als je Hester heet, of gewoon ook een meisje/vrouw met eigenwijs haar en droge lippen bent, lijken schuifspeldjes en lippenbalsems in twee opzichten op elkaar. Eén: ik heb ze alle twee altijd bij me. Twee: ik raak ze allebei even vaak kwijt. Overal waar ik kom, vind je een spoor van schuifspeldjes en lippenbalsems. Ze liggen verspreid door ons huis; op kastjes, in de fruitschaal, op de trap en vast nog wel een losse in een broekzak en in mijn vloerbedekking. Ook op school zal er vast nog wel een eentje uit mijn broekzak zijn gevallen en de rest heb ik aan mijn etui geschoven. Vroeger gebruikte ik ze nooit, maar toen ik besloot mijn lok bij te laten groeien en er een dagtaak aan had om mijn haar uit mijn gezicht te houden, heb ik ze maar aangeschaft. Sindsdien kan ik me helemaal vinden in de quote “I’ve probably owned about 6000 bobby pins in my life and do you know how many I have now? Maybe 5”, want die dingen hebben volgens mij écht pootjes. Vandaar dat ik elke dag een nieuwe in mijn haar doe, hem halverwege de dag verplaats naar mijn broekzak en ‘m thuis niet meer kan vinden. Typisch.

Categorieën
Columns

Column: wat er nog meer gebeurt in de vrouwenwc

Door Hester – Hester is een 14-jarige scholier en blogger op www.hesterly.nl. Ze is gek op haar Noorse Boskat, onlosmakelijk verbonden met haar mobiel en een echte chocoholic. In deze wekelijkse column schrijft ze graag over alle fenomenen uit haar leven waarmee ze de spot kan drijven – inclusief zichzelf. 

Untitled

Het zal vast geen onbekende vraag voor je zijn: ‘Waar is de wc?’ Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar de meeste vrouwen kunnen nou eenmaal geen dagje zonder. Mannen ook niet gok ik zo, maar wij vrouwen hebben er meer te zoeken dan alleen maar waar de wc oorspronkelijk voor bedoeld is. En over dat extragedeelte gaat deze column uiteraard (ik bedoel, hallo, waar zien jullie me voor aan!). Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar bij mij op school is de wc vaak drukbezocht. Waar de jongenswc standaard rustig is, staat bij de meiden de rij soms tot buiten de deur. Tussen al die meiden kom je verschillende types tegen en ik ben van plan ze vandaag eens even uit te pluizen. Let’s get started with…

1) de roddelkoninginnen. Ze zijn helaas niet altijd slim genoeg om te checken of de wc’s bezet zijn, wat nog weleens voor pijnlijke situaties kan zorgen. Roddels die je liever niet hoort toch horen, is niet altijd even leuk en handig…

Categorieën
Columns

Column: mijn rode vriendje

Door Hester – Hester is een 14-jarige scholier en blogger op www.hesterly.nl. Ze is gek op haar Noorse Boskat, onlosmakelijk verbonden met haar mobiel en een echte chocoholic. In deze wekelijkse column schrijft ze graag over alle fenomenen uit haar leven waarmee ze de spot kan drijven – inclusief zichzelf. 

Als je mij een beetje kent, ken je mijn laptop ook. Het is niet zo dat ik hem overal mee naartoe neem, daar heb ik mijn mobiel voor, maar ik gebruik hem zo vaak dat je er niet omheen kan. Mijn rode vriendje heb ik nu al ruim twee jaar en sindsdien zijn we onafscheidelijk. Ik haalde hem uit de doos, zette hem aan en was verkocht. Nou was ik dat waarschijnlijk bij elke laptop geweest, want het ging me meer om het idee dat ik mijn eigen laptop had (hoe cool was dat!) dan om hoe het ding eruitzag of wat hij allemaal kon, maar toch hé… We hebben een bijzondere band. Mijn laptop maakt me mee als ik in pyjama en met een blotenbillengezicht onderuitgezakt in bed zit op zaterdagmorgen, met de chocoladehageltjes nog in mijn mondhoeken en een sinaasappelsapsnor op mijn bovenlip, maar ook als ik net fris en fruitig onder de douche uit ben gestapt. Oh, en ook als ik met alle mogelijke moeite woordjes probeer te leren en met hem overleg of l’ordinateur nou mannelijk of vrouwelijk is (hij/zij zou het moeten weten!) of als ik domweg samenvattingen typ. Wat ik ook doe, hij is er zowat altijd bij en het klinkt misschien een beetje zielig… maar bijna mijn hele leven staat op dat ding. Van foto’s, netjes gesorteerd op jaar en gebeurtenis, tot documenten, school van privé gescheiden: hij kent me door en door. Of nouja, hij zou me door en door kúnnen kennen als hij meer dan alleen nulletjes en eentjes kon lezen. Maar dat terzijde.