Column: glitter all over the place

Door Hester – Hester is een 14-jarige scholier en blogger op www.hesterly.nl. Ze is gek op haar Noorse Boskat, onlosmakelijk verbonden met haar mobiel en een echte chocoholic. In deze wekelijkse column schrijft ze graag over alle fenomenen uit haar leven waarmee ze de spot kan drijven – inclusief zichzelf.

Al vanaf het allereerste begin van mijn leven was het volgens mij wel duidelijk dat ik over het algemeen een extreem meisje-meisje ben. Hoewel mijn ouders eerst wat anders hadden verwacht (verloskundige over mijn geslacht: ‘Ja, ik heb wel wat gezien’), ben ik een typisch meisje dat heeft geturnd, een roze kamer (met paardenbehang) heeft gehad, met barbies heeft gespeeld, zeven jaar lang heeft paardgereden en zodra ze een kat, hond of ander schattig diertje ziet een babystemmetje op zet en erop af rent, ook al ligt het uit de route. Dat laatste staat inderdaad expres in de tegenwoordige tijd, want eh… Daar maak ik me nog steeds schuldig aan. Goed, dat nemen jullie me niet kwalijk, toch? Wat ook bij het meisjesbestaan hoort, zijn glitters. Glitters op prinsessenjurken, glitters in je haar (glitterspray!), glitterhaarbanden en wat al niet meer. Als het maar glittert. Ondertussen is mijn liefde voor glitters net zoals mijn liefde voor roze redelijk bekoeld, maar de laatste tijd heb ik er juist weer op en top mee te maken, want make-up = glitters. Shimmers, flakies, grove glitters, glans… Been there, done that.

Heb je een mooie liquid sand nagellak op? Veel plezier met het eraf halen! Waar wedden we op, tien of elf wattenschijfjes?

Nou klinkt dat misschien iets te negatief, want ik val nog steeds als een blok voor glitters en ben er nog lang niet klaar mee. Ze maken een make-upproduct vaak gewoon net even wat specialer en vooral glitters in nagellak kunnen mijn hartje sneller doen kloppen. Het enige grote nadeel aan glitters is het feit dat ze binnen no time o-ve-ral zitten. Heb je een mooie liquid sand nagellak op? Veel plezier met het eraf halen! Waar wedden we op, tien of elf wattenschijfjes? Ben je vanmorgen in de weer geweest met die prachtige shimmer parels? Kijk er vooral niet van op als je ze straks in het licht van de wc op je voorhoofd tegenkomt. Oh, en vind je Copper uit Urban Decay’s Naked 2 ook zo mooi? Je bent niet de enige, maar het feit dat ik al een aantal keer vlak voordat ik de deur uit moest weer terug naar boven ben gerend om snel met wat reiningsmelk de grove glitters van mijn gezicht af te poetsen, houdt me tegen ‘m zomaar even in een snelle look te verwerken. Seriously, glitters zijn overal. Zelfs op mijn camera (wanneer ik foto’s heb gemaakt van nagellak swatches en er nog verdwaalde glitters van de vorige lak op mijn handen zaten), mijn laptop (als ik na het make-uppen gelijk weer achter mijn laptop ben gedoken) en tandenborstel (aangezien die op het plankje onder mijn spiegel ligt). Ik hoef maar een lampje aan te doen of ik heb alweer tig van mijn lieve kleine vriendjes gespot.

Want tja, echt boos kan ik niet op ze worden. Het is vervelend dat ze overal zitten na een keer een oogschaduwpalette opentrekken en ontzettend hardnekkig zijn qua verwijderen, maar ze zijn zo lief en klein dat ik het ze niet echt kan aanrekenen. Bovendien zal ik er nog wel mijn hele leven mee te maken blijven hebben en dus kan ik maar beter aardig tegen ze blijven doen. Als ik er weer eens eentje of een hele familie tegenkom op een plek waar ‘ie absoluut niet hoort, pak ik mijn reinigingsmelk er maar weer geduldig bij (want denk maar niet dat je ze weg krijgt met make-up remover, dat is echt te min voor glitters!) en als ze op een plek zitten die ik liever niet met vloeistoffen bewerk (hallo dure spiegelreflex), laat ik ze maar gewoon zitten. Ik zal toch moeten accepteren dat glitters nou eenmaal echt bij mijn meisje-meisje imago horen…

Ben jij een echt meisje-meisje, of juist niet? En ben je ook zo dol op glitters – behalve op het feit dat ze zich zo snel verspreiden en zo slecht te verwijderen zijn?

Bron afbeelding