Door Hester – Hester is een 14-jarige scholier en blogger op www.hesterly.nl. Ze is gek op haar Noorse Boskat, onlosmakelijk verbonden met haar mobiel en een echte chocoholic. In deze wekelijkse column schrijft ze graag over alle fenomenen uit haar leven waarmee ze de spot kan drijven – inclusief zichzelf.
Vakantie is leuk, en óp vakantie gaan is minstens even leuk. Even je dagelijkse ritme en stekkie laten varen, heel andere dingen doen en op een heel andere plek zijn – I love it. Maar come on, heeft er óóit iemand zonder tegenzin zijn koffer gepakt? Ik denk het niet. Zelf vind ik het echt een rotwerkje en je kan me wel vertellen dat ik het voor een goed doel doe, maar dat weet ik zelf ook wel en daar wordt je tas inpakken niet leuker van. Het liefst stel ik dat dus uit tot het laatste moment en begin ik pas als mijn moeder me al tien keer gevraagd heeft of ik er al wat aan gedaan heb. Bedenken welke kleding je allemaal mee neemt, of dat een beetje met elkaar combineert en afgestemd is op het weer, welke make-up je wel gaat gebruiken en welke niet (hallo, misschien ga ik wel een keertje helemaal los!
Logischer is dat ik negen van de tien keer alleen oogschaduw en mascara draag, maar je weet het maar nooit…), welke oorbellen overal bij passen en hoeveel leesboeken je mee moet (altijd teveel, maar again: je wilt je toch niet geremd voelen?!), om vervolgens alles op de grond uit te stallen en amper meer rond te kunnen lopen. Oh, en dan moet het nog in een tas passen. Top.
Mijn hersenen vinden het belangrijk alles nog een keer na te lopen, terwijl ik allang op de snelweg zit en er niets meer aan kan doen
Hoewel mijn tas inpakken dus zeker niet mijn favoriete klusje is, zijn er dingen die ik nog vervelender vind aan het hele aspect van je klaar maken voor vakantie. Want een tas inpakken gaat nog wel redelijk geordend met een uitgeprinte, standaard wat-moet-ik-meenemenlijst waarop je makkelijk dingen kan afstrepen en checken, maar als je eenmaal in de auto zit, heb je geen idee meer wat je nou wel en wat je nou niet hebt ingepakt. Tenminste, ik niet. In theorie zou je zeggen ‘maar je hebt net toch alles al ingepakt en gecheckt’, maar mijn hersenen denken daar vaak nogal anders over. Zij vinden het belangrijk om alles nog even een keer na te lopen, terwijl ik er toch al niets meer aan kan doen omdat ik allang op de snelweg zit. Heb ik mijn mascara na gebruik wel terug in mijn toilettas gedaan? En oh men, mijn zonnebril, die vergeet ik áltijd. Vandaag zal heus geen uitzondering zijn, maar hallo, het is hartstikke zonnig en ik heb hem echt no- O NEE, mijn laptopoplader! Ik weet het zeker, die zit nog in het stopcontact! Of toch niet? En zo gaat dat dan gerust nog een tijdje door. Hoewel ik voor alles wel een oplossing weet, voelt het toch altijd vervelend als je iets niet bij je hebt en het op vakantie moet kopen, lenen of in het ergste geval missen. De reizen naar mijn vakantiebestemming zijn dan ook nooit echt relaxed, want bij alles wat ik misschien ben vergeten voel ik weer een nieuwe scheut adrenaline zich een weg door mijn lichaam banen.
De laatste keer dat ik op vakantie ging, een paar weken geleden, was helemaal erg. Na een kwartiertje, acht uitgesproken en tien gedachte ‘hebben we dit of dat wel?’ vragen, begon ik heel hard te twijfelen aan het feit of ik mijn schoenen wel had ingepakt. De sandaaltjes die ik op dat moment aan had waren nou niet bepaald comfortabel heel te noemen en ik zag het niet zitten hier de hele vakantie op te lopen. Mijn moeder zuchtte, mijn zus ergerde zich in stilte en mijn vader gaf een ruk aan het stuur richting tankstation. De schoenen zaten hélemaal onderin, dus al onze bagage lag op de grond (negeer-de-omgeving stand: ON) toen ik concludeerde dat mijn schoenen wel ingepakt waren. Met een opgelucht maar tegelijkertijd opgelaten gevoel plofte ik weer neer op de autobank. Nu maar hopen dat dit het hoogtepunt was wat betreft de check-check-dubbelcheckstress, en niet pas het begin van vele gênante momenten waarvan ook anderen mee kunnen genieten…
Hoe zit dit bij jou? Herkenbaar of belachelijk?
19 reacties op “Column: check, check, dubbelcheck”
Ik dubbel check alles wel honderden keren als ik alles voor de holiday heb ingepakt.
Ja, holiday vergt een goed ingepakte suitcase.
Leuke post!
Fijne dag….
😉
Ik heb ook een lijstje, en daarmee lukt het aardig goed. Ik denk nog wel eens van heb ik alles, maar dat lukt me aardig om te negeren. 🙂
Ik heb ook een hekel aan het inpakkenvan mijn tas/koffer
Haha heel herkenbaar! Sinds ik een tas voor 5 weken kwijt was doordat KLM hem liet staan in China, weet ik dat alles te koop en vervangbaar is :p
Heel herkenbaar, hahaha!
Haha, heel herkenbaar!
Leuk geschreven!!
Haha herkenbaar!
Ik maak altijd lijstje voordat ik weg ga!
haha yups, heel herkenbaar XD
Ik heb een hele handige lijst, maar soms vraag ik me inderdaad wel af of ik iets nou ingepakt heb of niet.
Heel herkenbaar haha!
Haha heel herkenbaar ja 🙂 Leuk geschreven!
Wat leuk geschreven!
Ik vind inpakken verschrikkelijk, bang om dingen te vergeten, haha!
Heel erg herkenbaar! Ik denk ook altijd dat ik iets vergeten ben en kan dan heel irritant gaan doen tot ik er zeker van ben dat ik het wel bij heb 🙂
Wat een leuke column, echt heel herkenbaar. Ik ben altijd bang iets te vergeten.
Heel herkenbaar, precies wat jij zegt, hehe:p
Leuk geschreven én helemaal herkenbaar! Ik vertrek morgennacht voor de 2e maal op reis deze zomervakantie en ik heb zooo geen zin om weer die koffer te moeten maken… Zucht!
Haha heerlijk om te lezen. Heel herkenbaar ook. Ik gebruik een checklist die ik op mijn computer heb opgeslagen en die print ik dan uit en loop ik van boven naar beneden langs en vink dan af: check. Zo kan ik met een gerust hart tig x de lijst langslopen om steeds tot de conclusie te komen dat ik alles heb ingepakt.